Może to miejsce okaże się najlepsze.
Na pogrzebie mówiłem, że teraz będę miał dwóch aniołów stróżów.
W Warszawie, po powrocie z pogrzebu, znalazła się, szukana przeze mnie od początku tu mojej stałej bytności, płyta DVD z danymi. Przypadkowo była w jakiejś bloku córki.
Czy to wynik działania nowej, nadprzyrodzonej siły?
14.10.2008
Skoro Z. była jego członkinią, to przyszło mi do głowy, że zespół może wystawić asystę na pogrzebie.
10.10.2008
Zatelefonowała do mnie starsza córka z wiadomością, że na stypie rodzeństwo jej męża nie chce widzieć mojej byłej żony. Gdy o tym córka jej powiedziała, to ona oświadczyła, że przeze mnie, bo zmarłej nagadałem na nią.
Córka powiedziała mi, że wie, iż to nieprawda. Niemniej jednak noclegu w stanowiącym niegdyś naszą własność mieszkaniu wg. córki ex żona odmówi mi.
Po tym, gdy w szpitalu najstarszy syn zmarłej Z. powiedział, że gdyby chciała odwiedzić Z. a on by akurat tam był, to zepchnąłby ją ze schodów - spodziewałem się, że jakaś akcja tego typu po śmierci Z. nastąpi.
11.10.2008
Odeszła, - choć odejść tak bardzo nie chciała,
Odeszła, – gdy swoje plany działań miała,
Odeszła, – lecz inni zostali z myślami,
Odeszła, – a myśli ich biją w nich samych,
Odeszła, - by dla innych zostawić nauki,
Odeszła, – a teraz w domu miała wnuki,
Odeszła, – nie mając już swojego domu,
Odeszła, – nie po to, by zejść z drogi komu,
Odeszła, – żałując rad nie posłuchania,
Odeszła, - świadoma błędu darowania,
Odeszła, – Opatrzność miała przy tym plany,
Odeszła, – był przy tym najbardziej kochany (?),
Odeszła, – w dwóch stadiach – a on był obecny,
Odeszła, – czy czuje się teraz bezpieczny (?).
Bóg to rozsądzi,
Wiedzę on ma całą,
My tylko przekazy …,
To niezwykle mało.
Odeszła ciałem,
Jednak pozostała …,
To wyrzut sumienia,
No cóż – Zosia cała.
Warszawa, 10.10.2008r.
Wiersz najpierw w zasadniczym zarysie nagrałem na dyktafon w telefonie a potem przepisałem i uładziłem.
10.10.2008